Wszystko tu znowu za głupstwo. PSALM 43 Iudica me, Deus, et discerne causam meam Niewinność, Panie, moję Przyjmi w obronę swoję Przeciw potwarzy żywej I powieści fałszywej; Chciej się przy mnie zastawić, Mnie z rąk srogich wybawić! Nie dziw się, że mnie to w końcu znudziło. Parente, w RSJ 80, 1968, s. Wypadek ten nadzwyczajne wywarł na mnie wrażenie,lecz czasu do rozmyślań nie było. Obrócił się do mnie z krzesłem tak, aby móc mi prosto w twarz patrzeć, i zapytał nagle: – A to dlaczego? W mniejszej kieszeni z prawej strony znajdowały się różne sztuki okrągłe,płaskie,z metalu czerwonego i białego,różnej wielkości;niektóre z tych sztuk białe,a jak nam się zdaje -srebrne,tak szerokie były i cięż- kie,żeśmy ledwo obydwaj,i to z wielką trudnością,mogli je podnieść. Spytał Ksawery. Mając być zgodą i pojednaniem Korony z Litwą, wymagało to dzieło koniecznie zgody i pojednania z Witoldem. – zapytywano tu i ówdzie. Wiedziała, że nie wystarczy opuścić Neapol, zagubić się w Rzymie czy Wenecji, lub w jakimkolwiek innym mieście półwyspu, aby uwolnić się od obecności barona de Gortz. wasz Bruder, ale to dawno! – I król ich nie lepszy? W greckim języku wyraz na oznaczenie bramy i pałacu był prawie tym samym; zaszła pomyłka w tłumaczeniu jego i stąd urosła ta bajka ,,o stu bramach”, gdy raczej to się mogło stosować do liczby wielkich królewskich lub publicznych pałaców. - Sam z tym był dziś u mnie! Nikt nie jest mocen zwolnić go z raz danego słowa. Wprawdzie nic nie znacząca burza spotkała nas na odnodze Biskajskiej,ale wyszliśmy z niej bez szkody. Zaledwie jednak stanęłam na progu, gdy usłyszałam drugi turkot i po krótkiej chwili zobaczyłam wchodzącego prawnika w towarzystwie pana Rudolfa. - Bo Kozioł rozpowiadał, jako tam biją i do ściany przykuwają. Nie stanę na drodze. Janka stała z boku i słuchała,i dopiero gdy śpiew umilkł,gdy dzieci kolejno całowały Ja- dwigę w ręce,a ona każdą głowę głaskała jakimś ruchem miłości matczynej i całowała na pożegnanie,podeszła się przywitać. Ależ oczywiście, że ukrywał. Teraz dopiero zrozumieli, dlaczego uczciwość charakteru, a czołem wypogodzonem zamknął oczy i biorąc jej ręce i szeroko, podniosła zwolna, głosem świeżym, rosą zwilżone ziela przycisnął do ust, a tak dziś jak i ty, mój Tomaszu, musimy wygrać. Z trudnością mógł rozpoznać pan Mateusz,dokąd go wieziono,a chociaż okolice jako my- śliwy nieraz zwiedził,wśród ciemnej nocy wjechawszy do lasu po kilku zakrętach bryczki zupełnie stracił pamięć miejsca. A oto dokumenty – księżna podała Adriannie jakieś papiery – które, spodziewam się, zupełnie przekonają ją o prawdziwości tego, co powiedziałam.